Visual poetry exhibition "PLATFORM" Network project
Chicago (USA), Cleveland (USA), Dnepropetrovsk (Ukraine), Kaliningrad (Russia), Kiev (Ukraine), Minsk (Byelorussia), Moscow (Russia), Penza (Russia), Rjazan (Russia), Saratov (Russia), Smolensk (Russia), St. Petersburg (Russia), Warsaw (Poland)
Satu Kaikkonen Finlandiya'da yaşıyor. Diğer çalışmaları şu linkten görülebilir. Formatı uymadığı için daha fazla çalışma ekleyemedim.
Ayrıca yakın zamanda oluşturulmuş time for a vispo isimli bir bloğu da mevcut.
Melissa D. Johnston (blog)
Burada konu edilmiş mi diye baktım ama bulamadım, umarım tekrar yapmıyorumdur. [w:Cris Orfescu]'nun [w:nano] sanat örnekleriyle ilgili bir haber okuduğumda görsel şiirin de zamanla bu alt-dünya gerçekliğiyle ilgilenebileceğini düşündüm. Elbette nano mikroskopların çok yüksek maliyetleri olduğu düşünülürse bu iş şimdilik uygulayıcılarını/yaratıcılarını pek kolay bulabilecek gibi görünmüyor. Fakat öte yandan asıl geleceğimiz nokta yine bilimsel gelişmenin ortaya koyacağı araçların, sanatsal amaçlar ve yaratılar düzlemine nasıl yansıyacağı.
Görsel Şiir'in -hadi benim icadım olduğunu düşünün- nasıl bir imkan olduğunu kavrayamamış herkese tek tek gidip, bunun uzun, ağdalı ve basit ve sıradan kelimelerle anlatabilmek? Bunu dener miydim? Tarafları ikna etmek? Bir yanda diline her gün tecavüz edilen yığınlar, bir yanda bürokrasinin paraflı lehçesi, bir yandan köylüleri ve memurları sarıp sarmalayan kültürsüzlük cereyanları, bir yandan "özgürleştirilen" gençlik.
Adı "THE JOURNAL OF INTERNATIONAL SOCIAL RESEARCH /ULUSLARARASI SOSYAL ARAŞTIRMALAR DERGİSİ" olan akademik bir dergide "Osmanlının Görsel Şiirleri II" ve "Osmanlının Görsel Şiirleri III" olarak belirlenmiş iki tane makale var.
Notlar sitesine bakarken, görülüyor ki, Modern Türk Şiiri'nin kısmî felç geçirdiği noktalar var. Bu noktalar, neredeyse "yeniliklere küçük düşme pahasına" direnç gösterenlerle ilgili. Belki böyle bir antoloji bile yapılabilir: Modern Türk Şiiri'nde Yeni-Muhafazakarlar (*). Ve böyle bir antolojide, emin olabilirsiniz ki, sadece "sağcı" olarak bildiklerimiz yer almayacaktır.
Infusoria, Krikri’nin organize ettiği, 15 kadın görsel şairin işlerinin sunulduğu bir sergi. Amacı; 21. yy görsel şiirinin, kendini yeniden canlandırmasının ve ufkunu genişletmesinin yollarını vurgulamak.
Birkaç gün sonra Zinhar'ın ilk sayısının çıkmasının 5. yılını kutlayacağız. Bu dergi ve çerçevesinde son 5 yıldır yarattığımız gündem, tek kelime ile "imkansız"la uğraşmanın ürünüdür. Buna emeği geçen herkese, edilebilecek en büyük teşekkürü, hergün bu sitenin ve bu sitenin yaymaya çalıştığı söylemin alt yapısı ile uğraşarak göstermekten başka birşey elimden gelmiyor. Ne diyor Hegel? "Tamamlanmış bir şeyin varlığı, kendi iç varlığında kendi yokoluşunun tohumunu taşımasıdır; onun doğuş anı aynı zamanda ölüm anıdır." Öyleyse, bu 5.