"Hilmi Yavuz’un tercihi gerici bir estetik ve ideolojik olarak da gericilikti. "

Birincil sekmeler

STATÜKOCU ŞİİR

Aynı zamanda orta seviyede bir felsefeci de olan Yavuz, 60’ları felsefi akımlarını, örneğin yapısalcılığı, arkasına alarak, kendisini 20. yüzyıl başı şairi Yahya Kemal’e (Neden Ahmet Hâşim’i tercih etmeyip de Yahya Kemal’i tercih ettiği ideolojik bir sorundur ve Hâşim’in şiirleriyle Yahya Kemal’in şiir anlayışlarının yenilikçi potansiyelleri ve ideolojik çağrışımları bakımından incelenerek ortaya koyulması bugün bizleri bekleyen en önemli işlerden birisidir.) ve İngiliz T. S. Eliot’a dayadı ve şiire öz ve içeriksel çalkantıları, imkânları bakımından değil, biçimsel mükemmellik arayışı açısından yaklaştı. Başka bir zaman olsa belki de hiç ciddiye bile alınmayacak bir biçimde Divan şiirini ve onun yapısal imkânlarını ileri sürdü. (Peki neden acaba halk şiirinin duyarlık patlamasına yönelmedi; orada da yeni imkânlar yok muydu ve hâlâ da yok mudur? Mesela bence şiirimizin en büyük şairi olan Pir Sultan Abdal’a, Karacaoğlan’a ve hatta Yunus Emre’ye bağlanmak istemeyiş esasında ideolojik bir tercih değil midir ve bu tercih dönemin baskıcı koşullarıyla uyum içinde bir boyun eğiş değil midir?)

Yorumlar

Çok iyi!
O kadar iyi değil!

Puanlar: 1

‘yukarı’ dedin

Muhtemelen poetikhars notlardan filan görmüşsünüzdür Osman Çakmakçı üçüncü haftadır BirGün'de bir dizi olacağı izlenimini veren yazılar yazıyor. Bir şiir tefrikası düşünüyor belki de her yazısının sonuna haftaya devam edecek dediğine göre.. Tabii ilk yazısından son yazısına bazen yönler değişiyor, oklar değişiyor ama ana hedef belli ki Hilmi Yavuz.. Yani bir 80 sonrası panorama çizmek istediğini söylese de ben öyle okuyorum, yazılar da böyle diyor. Çok yeni şeyler de söylemiyor aslında belki ilk kez bir gastede yazıyor bunları üst üste.. Göçebe'den söz ediyor.. Kızgınlar dergisiydi diyor... Ben de merak ediyorum nereye varacak sonunda... Belki topyekun bir şey söylemek için de beklemek lazım.. Fakat bu alıntılanmış kısımdaki neden halk şiiri değil neden karacaoğlan değil yunus emre değil sözlerine çok takıldım... Ki ben de çok uzak durmama rağmen Hilmi Yavuz'a.. Var mı bizim şiirmizde halk şiirini takip eden şairler, genç şairler diye düşünüyorum... Bir de birisi bu noktadan eleştirilebilir mi ki?